در بیشتر نقاط ایران در این جشن ملی آش می پزند .

 آش در لاریجان هفت نوع بنشن – هفت جور سبزی و هفت

ترشی را در خود دارد که هفت ترشی آش نامیده می شود .

 در خراسان چهار رنگ پلو برای چهارشنبه سوری

درست میکنند . که بیشتر رشته پلو – عدس پلو – زرشک پلو و ماش پلو است . سپس آنرا بین اقوام خود تقسیم

میکنند . در شاهپورشهر آذرآبادگان در بیشتر منازل پلو می خورند .

در رضائیه کوفته می خورند . در بندر عباس

پس از خوردن غذای معمولی نان و نمک و پیاز را در سفره می پیچند

و سپس در زنبیل مخصوص خود که "

کندوک " نام دارد و از برگ خرماست قرار می دهند ولی

 تا صبح نباید دست بخورد . این کار بدین جهت است که

خیر و برکت برای خانوداه همیشگی باشد .

 در اصفهان ظهر مراسم جشن آش رشته درست و میل میکنند . زنان

سمای مازندران در شب مراسم گندم خیس میکنند و

روز چهارشنبه سوری با آن گندم و چند نوع سبزی صحرایی

آش درست میکنند و برای همسایگان خودمی فرستند .

در برخی مناطق رسم است که همسایه نباید ظرف آش را

بشوید و همانگونه آشی باید تحویل کسی که آش را تقسیم

کرده است بدهد . در آلاشت آش ترشی درست میکنند .

قاشق زنی در جشن چهارشنبه سوری

این مراسم مخصوص شب جشن است و هدف از آن

 جمع آوری حبوبات یا پول آن برای پختن آش شب چهارشنبه

سوری است . زنان و جوانان با انداختن روکشی بر سر

 خود بر در منازل می روند و با زدن قاشق بروی پیاله ای

درخواست حبوبات می کنند بدون آنکه سخنی بگویند و

معمولا خود صاحب خانه مقداری مواد لازم برای آش را در

پیاله آنان می ریزند . در خراسان به جای قاشق از ملاقه

 استفاده میکنند . رسم بر این است که خانواده هایی که

مسافر یا بیمار دارند به شخص قاشق زن چیزی نمی دهند و

با گفتن ناخوش داریم و سفری داریم شخص را دور

میکنند . این کار برای جوانان بیشتر جنبه تفریح و شادی

 دارد ولی برای زنان هدف و گرفتن مراد خود این کار را

انجام می دهند . شخص قاشق زن نباید سخن بگوید .

 نباید رویش را بر دارد زیرا بد یومن خواهد بود . در کرمان به

جای پیاله کیسه ای را بر میدارند و به در منازل می روند .